Praca od wypłaty do wypłaty. choćby kilka etatów nie daje stabilizacji finansowej

Rekordowo wysokie globalne zatrudnienie nie przekłada się na bezpieczeństwo finansowe pracowników. Jak pokazuje raport ADP „People at Work 2025”, aż 57 proc. zatrudnionych na świecie żyje od wypłaty do wypłaty. Mimo stabilnego zatrudnienia i często kilku źródeł dochodu, miliony osób z trudem pokrywają podstawowe koszty życia.

To nie tylko problem rynków rozwijających się. Także w Polsce 46 proc. pracowników deklaruje, iż ich zarobki wystarczają wyłącznie na bieżące potrzeby. Co więcej, tylko 10 proc. z nich decyduje się na dodatkowe zatrudnienie – najniższy wynik spośród 34 badanych krajów. To kontrastuje z krajami o wyższych dochodach, takimi jak Szwajcaria (24 proc.) czy Szwecja (21 proc.), gdzie praca w dwóch miejscach jest bardziej powszechna.

Model pracy w jednym miejscu przez cały czas dominuje w Europie – średnio 84 proc. zatrudnionych – co wynika z regulacji rynku pracy, ale i z niższej skłonności do podejmowania niepewnego zatrudnienia. Jednocześnie raport pokazuje, iż wieloetatowość nie gwarantuje poprawy sytuacji finansowej. Aż 61 proc. osób z trzema źródłami dochodu przez cały czas żyje „na styk”.

Wyraźne są też różnice regionalne: w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki 70 proc. pracowników wydaje całe zarobki na codzienne potrzeby. W Europie i regionie Azji-Pacyfiku ten wskaźnik wynosi około 50 proc. Relatywnie najniższy odsetek pracujących „od wypłaty do wypłaty” odnotowano w Korei Południowej (18 proc.) i Japonii (29 proc.).

W Polsce dodatkowe zatrudnienie częściej ma charakter aspiracyjny niż przymusowy – 53 proc. podejmuje drugą pracę, by zarobić na niestandardowe wydatki, a 42 proc. z myślą o oszczędnościach lub emeryturze. Kobiety i osoby 55+ są częściej narażone na finansową kruchość, co stawia pytania o efektywność obecnych modeli wynagrodzeń i świadczeń pozapłacowych.

Wnioski z raportu ADP wskazują, iż same dane o zatrudnieniu nie oddają realnej sytuacji pracowników. Dla firm oznacza to konieczność przemyślenia strategii wynagrodzeń i benefitów – nie tylko w kontekście kosztów, ale także jako narzędzia budowania stabilności i zaangażowania zespołów.